Κοκκυγοδυνία

Τι είναι κόκκυγας και πού βρίσκεται στην σπονδυλική στήλη;

Ο κόκκυγας αποτελεί το τελικό τμήμα της σπονδυλικής στήλης και αποτελείται από 3-5 οστάρια τα οποία είναι συνήθως συνοστεωμένα μεταξύ τους. Το σχήμα των οστών του κόκκυγα είναι τριγωνικό αλλά η φορά και η δυνατότητα κίνησης των οσταρίων μεταξύ τους διαφέρει από άτομο σε άτομο. Πάνω στον κόκκυγα προσφύονται διάφοροι μύες, τένοντες και σύνδεσμοι. Ο κόκκυγας δεν έχει την καλύτερη φήμη. Ειδικά επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν για αυτό, από άμεση κάκωση αυτού λόγο πτώσης - είτε σε υγρά φθινοπωρινά φύλλα, παγωμένα πεζοδρόμια ή ολισθηρές σκάλες.

Όπως και η κνήμη, ο κορμός του κόκκυγα περιβάλλεται μόνο από έναν λεπτό, ευαίσθητο φλοιό, που δεν το προστατεύει αρκετά. Ο κόκκυγας είναι τμήμα του σκελετού της ουράς που έχει υποχωρήσει από το σώμα με την πάροδο του χρόνου. Όταν περπατάτε ή στέκεστε, ο κόκκυγας δεν κινείται. Κατά τη κίνηση καθίσματος διαπιστώθηκε μέσω ακτινογραφίας ότι ο κόκκυγας μπορεί να έχει κινητικότητα έως και 20 μοίρες προς τα εμπρός και προς τα πίσω. Κοκκυγοδυνία – άλγος στον κόκκυγα ονομάζεται ο πόνος που παρουσιάζεται στο τελικό όριο του κόκκυγα ή πέριξ αυτού. Οι κακώσεις του κόκκυγα είναι συνήθως επώδυνες και μακροχρόνιες. Ακόμη και χρόνια μετά από την πτώση, θυμάται κανείς ποιά και πού ήταν η ακριβής στιγμή όταν ο οξύς πόνος διαπέρασε όλο το κορμί.

Η κοκκυγοδυνία επηρεάζει τις γυναίκες πιο συχνά από τους άνδρες

Ο λόγος, ο κόκκυγας είναι βαριά επιβαρυμένος από την εγκυμοσύνη και ιδιαίτερα από τον τοκετό. Ενδιαφέρον είναι ότι, η συνηθέστερη αιτία κοκκυγοδυνίας είναι το πολύωρο κάθισμα. Στην πραγματικότητα, ένας εργαζόμενος γραφείου ξοδεύει 80.000 ώρες καθισμένος κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του ζωής. Η καθιστική φύση των ανθρώπων που πραγματικά δραστηριοποιούνται στις δυτικές χώρες συχνά προστίθεται σε 10 έως 14 ώρες την ημέρα. 14 εκατομμύρια μαθητές διδάσκονται κυρίως καθιστοί. Ο μέσος Γερμανός κάθεται 9,6 ώρες την ημέρα. Αυτό όχι μόνο προκαλεί τη συρρίκνωση του μυός, αλλά ευνοεί και άλλες παθήσεις όπως το συρίγγιο κόκκυγα. Μια κάκωση συμβαίνει πολύ συχνότερα από τη ρήξη του κόκκυγα.

Η κοκκυγοδυνία έχει διαφορετικές αιτίες

Για ποιό λόγο εμφανίζεται η κοκκυγοδυνία δεν έχει εώς σήμερα ξεκαθαριστεί. Ωστόσο, ο πόνος του κόκκυγα είναι συχνά το αποτέλεσμα πτώσεων στους γλουτούς - για παράδειγμα ατυχήματα σε αθλήματα. Οι κακώσεις ή τα κατάγματα προκαλούν έντονο πόνο ιδιαίτερα στη στάση καθίσματος, ανάβαση σκάλας, κατά την αφόδευση, ακόμη και κατά τη διάρκεια της συνουσίας. Επίσης, δύσκολοι τοκετοί, τεντινοπάθειες στην περιοχή, όγκο στην περιοχή του κόκκυγα η ανωμαλίες εκ γενετής είναι γνωστές αιτίες. Ακόμα και παρατεταμένο κάθισμα σε μαλακή επιφάνεια (όπως ένας καναπές) μπορεί να προκαλέσει κοκκυγοδυνία σε μερικούς ανθρώπους. Η κοκκυγοδυνία είναι επίσης γνωστή στα αγγλικά ως «television bottom», που σημαίνει «πισινός τηλεόρασης». Άλλες πιθανές αιτίες του πόνου κόκκυγα μπορεί να είναι: περιοστίτιδα, εξάρθρωση κόκκυγα, συρίγγιο κόκκυγα, κακή κακώσεις στου γοφούς και λεκάνη, οσφυαλγία, κήλη δίσκου, χειρουργική επέμβαση, ερεθισμό των νεύρων, γυναικολογικά προβλήματα (ενδομητρίωση).

Ένα τυπικό σύμπτωμα είναι ένας οξύς πόνος που «καίει» στην περιοχή του 
κόκκυγα

Δεν έχουν όλες οι ασθένειες τυπική συμπτωματολογία που παρέχει βασικές ενδείξεις για την αιτία των ενοχλήσεων. Αντιθέτως, στην κοκκυγοδυνία, το σήμα κατατεθέν είναι ένας οξύς πόνος που «καίει» στην περιοχή του κόκκυγα. Είναι επίσης πιθανό ο πόνος να εξαπλωθεί και σε άλλες περιοχές, όπως η περιοχή του ισχίου, της οσφυϊκής μοίρας και των πρωκτού. Το μεγαλύτερο πρόβλημα: Οι ασθενείς με κοκκυγοδυνία συνήθως δεν μπορούν να καθίσουν σε σκληρές επιφάνειες για πολύ ώρα. Οι ενοχλήσεις μπορεί να εμφανίζονται άμεσα κατά την κάθιση, μετά από διάρκεια καθίσματος ή κατά  την κίνηση σηκώματος από την καθιστή θέση. Τέτοιες ενοχλήσεις εμφανίζονται συνηθέστερα μετά από φλεγμονή του περιόστεου. Επιπλέον, μπορεί να εκδηλωθεί και νευρικοί πόνοι. Προκαλούνται από το γεγονός ότι επηρεάζονται τα νεύρα στο κατώτατο σημείο του ιερού και του κόκκυγα. Έχοντας τελικά λίγη σημασία γιατί - οι πάσχοντες συνήθως δεν μπορούν να καθίσουν για ημέρες, εβδομάδες, μερικές φορές ακόμη και μήνες, χωρίς να υποφέρουν. Προσοχή! Όποιος δεν συμβουλεύτε έναν ειδικό πρέπει να περιμένει ότι ο πόνος του κόκκυγα θα γίνει χρόνιος.

Διάγνωση κοκκυγοδυνίας

Προϋπόθεση για μια ουσιαστική διάγνωση είναι η λεγόμενη προσωπική συνέντευξη. Εδώ ο ασθενής περιγράφει λεπτομερώς το ιστορικό και πρόοδο του πόνου και της ασθένειας. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει τότε είναι η φυσική εξέταση, που πολύ απλά αν ασκηθεί πίεση στον κόκκυγα και αυτό προκαλέσει δυσφορία, είναι σχεδόν βέβαιο ότι πρόκειται για κοκκυγοδυνία. Η κλινική εξέταση και η απεικόνιση ολοκληρώνουν τη διαγνωστική διαδικασία .Οι τεχνικές απεικόνισης (π.χ. ακτινογραφία του κόκκυγα, μαγνητική ή αξονική τομογραφία) δεν αποκαλύπτουν συνήθως ορατές αλλαγές. Ωστόσο, πρέπει ακόμη να γίνουν για να αποκλειστεί η υποψία τοπικής φλεγμονής ή ένος όγκου. Σημαντικότερη είναι η απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI), στην οποία μπορεί κανείς να εκτιμήσει καλύτερα τους τραυματισμούς, τα κατάγματα και κακώσεις όχι μόνο των οστών αλλά και των υπόλοιπων δομών.

Οι όγκοι είναι επίσης σαφώς ορατοί στη μαγνητική τομογραφία. Αν υπάρχει πραγματικά υποψία φλεγμονής ή όγκου, ο γιατρός χρησιμοποιεί παράγοντα αντίθεσης κατά την εξέταση απεικόνισης να αναπαριστά λεπτομερέστερα την πληγείσα περιοχή του σώματος. Στη συνέχεια - η εξέταση από το εσωτερικό: μέσω του ορθού, ο γιατρός μπορεί να αισθανθεί πόσο κινητό είναι ο κόκκυγας, παρακολουθώντας τους σπασμούς στην περιοχή της λεκάνης ή τις μεταβολές στα εσωτερικά όργανα. Αν όλες αυτές οι εξετάσεις συμπίπτουν τότε η υποψία κοκκυγοδυνίας αποδεικνύεται αληθινή.

Οι θεραπείες περιλαμβάνουν φυσιοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή 

Η οξεία κοκκυγοδυνία μπορεί να μετριαστεί με συνακόλουθες γενικές θεραπευτικές τεχνικές. Οι συντηρητικές θεραπείες όπως η φαρμακευτική αγωγή και οι τοπικές ενέσεις ανακουφίζουν από τον πόνο. Ωστόσο, ο χρόνιος πόνος του κόκκυγα δεν είναι τόσο απλός. Αν δεν βρεθεί καμιά αιτία, χρησιμοποιούνται τοπικές εγχύσεις με κορτικοστεροειδή ή αναισθητικά στη διασταύρωση μεταξύ του ιερού και του κόκκυγα. Τα αναλγητικά - δισκία μπορούν να χορηγηθούν για να βοηθήσουν στη θεραπεία. Επιπρόσθετα μέτρα μπορεί να περιλαμβάνουν τη φυσιοθεραπεία / κινησιοθεραπεία, ορισμένες ειδικές ασκήσεις και την παροχή δακτυλίου καθίσματος.

Πιθανές θεραπείες κοκκυγοδυνίας περιλαμβάνουν συντηρητικές θεραπείες καθώς και έγχυση φαρμάκων και απονεύρωση. Κατά την απονεύρωση (Denervation), ο γιατρός εισάγει κάτω από τον έλεγχο απεικόνισης έναν ειδικό σωληνίσκο ακριβώς στο σημείο όπου βρίσκονται τα ερεθισμένα νεύρα. Το μικρό νεύρο διεγείρεται με τη βελόνα για να διαπιστωθεί εάν είναι το ακριβές σημείο (νευροδιέγερση). Στη συνέχεια, με την χρήση λέιζερ, το οποίο έρχεται μέσω της βελόνας ινών γυαλιού, οδηγείται απευθείας στην πληγείσα περιοχή. Η θερμότητα της ενέργειας του λέιζερ στη συνέχεια αναισθητοποιεί τις ερεθισμένες νευρικές ίνες.

Μια χειρουργική αφαίρεση του κόκκυγα είναι εφικτή αλλά χρησιμοποιείται σε πάρα πολύ σπάνιες περιπτώσεις.

Πρόβλεψη/Πρόγνωση - Μια σωστή στάση σώματος και ζωής

Εώς την κατάσταση πόνου, έχουν περάσει πολλά στάδια. Είναι προφανές ότι ο τρόπος ζωής του καθενός συμβάλλει σε αυτό. Μετά από μια επιτυχή θεραπεία, σοφό θα ήταν να γίνουν κάποιες αλλαγές στην καθημερινότητα. Για παράδειγμα η χρήση του ποδηλάτου για το δρόμο προς την δουλεία, η επένδυση σε εργονομικές προδιαγραφές – μεταλλασσόμενο ύψους γραφείο – καρέκλα η οποία να υποστηρίζει την σωστή στάση πλάτης κτλπ. Ένα ειδικό μαξιλάρι κόκκυγα το οποίο δεν ασκεί σχεδόν καθόλου πίεση στην περιοχή θα ήταν καλή βοήθεια. Και επιτέλους σπάστε τον φαύλο κύκλο της καθιστικής ζωής - αυτό είναι σίγουρα εφικτό στην εργασία. Ζήστε με τον κανόνα 40-15-5. Αυτό σημαίνει ότι κάθεστε για 40 λεπτά, εργάζεστε όρθιοι για 15 λεπτά και περπατάτε για 5 λεπτά. Συμπεριλάβετε ασκήσεις γυμναστικής στην καθημερινή σας ζωή - έτσι μπορείτε να δυναμώσετε τους μυς της πλάτης και το πυελικό δάπεδο ... για να απαλλαγείτε από την κοκκυγοδυνία.