Bóle przewlekłe

Przewlekły ból - co to właściwie znaczy?

Przewlekły ból może prowadzić do symptomów choroby. Kiedy ból staje się samodzielny i pozostaje niezależnie od przyczyn, używa się terminu pamięć bólu. Zatem prawdziwymi przyczynami nie jest już choroba, ale przewlekły stan bólu. Ten stan obciąża psychikę i poważnie ogranicza jakość życia dotkniętych nim osób. O przewlekłym bólu mówimy w przypadku, kiedy ból utrzymuje się przez ponad pół roku. Ważny punkt dla powstawania przewlekłego bólu ustanowiono w rdzeniu kręgowym. Istnieją pewne neurony, które odgrywają kluczową rolę w procesie chronizacji bólu. Chronizacja to przejście od tymczasowej do stałej, tj. chronicznej/przewklekłej, obecności choroby lub objawu.

Kiedy ból staje się przewlekły? Jak często to się zdarza?

Większość bólu można leczyć z powodzeniem w ciągu kilku dni lub tygodni lub też ustępuje samoistnie. W około 15-20% przypadków - szczególnie w krajach uprzemysłowionych - ból utrzymuje się dłużej niż zwykle. Stają się przewlekłe, chociaż przyczyna bólu już nie istnieje lub też nie odgrywa już ważnej roli. Około 70% przypadków to ból pleców, a następnie ból stawów i ból głowy. Około 8 milionów ludzi cierpi na przewlekły ból pleców w Niemczech.

To są przyczyny przewlekłego bólu!

Jak rozwija się przewlekły ból? Nie ma tylko jednej przyczyny przewlekłego bólu pleców. Zasadniczo ból długotrwały jest reakcją organizmu na wielokrotne zakłócenia i  oddziaływania ostrego bólu, fałszywych zachowań i problemów w pracy i życiu rodzinnym. Spróbujmy wyjaśnić przyczyny bardziej szczegółowo i nazwać je. Są to np. stres, lęk, depresja, nadmierne obciążenia, presja czasu, mobbing, brak ćwiczeń lub zła postawa.

Przewlekły ból czasami występuje po operacji otwartej kręgosłupa (zespół niepowodzenia po operacji kręgosłupa), w stawach lub po urazach, w polineuropatii (np. Polineuropatii cukrzycowej), w zespole Sudecka, w chorobie zwężającej tętnicę (AVC), w przypadku ciężkich złamań kręgosłupa na wielu poziomach, po naświetlaniu, zranieniu lub zapaleniu. Po amputacjach może dojść do tak zwanego bólu fantomowego.

Zespół niepowodzenia po operacji kręgosłupa występuje, gdy pacjenci skarżą się na uporczywy ból pleców po (anatomicznie udanej) operacji dysku, która może promieniować na nogę. U około 10% wszystkich pacjentów, którzy przechodzą operację dysku, rozwija się zespół postnukleotomii. W anglojęzycznym świecie lekarze mówią o „zespole nieudanej operacji kręgosłupa”. Zasadniczo należy pamiętać, że istnieje kilka możliwych przyczyn rozwoju zespołu postnukleotomii. Należą do nich: poważne długotrwałe, uszkodzenie korzenia nerwowego przez masywny lub długotrwały nacisk spowodowany dyskopatią lub stenozą kanału nerwowego jeszcze przed zabiegiem chirurgicznym, nieodpowiednie zachowanie pooperacyjne i dalsze leczenie, okoliczności rodzinne i psychospołeczne, rozwój blizn, obecność silnego wielosegmentowego zużycia kręgosłupa lub obecność innych chorób, takich jak np. cukrzyca, które zakłócają proces gojenia.

Pamięć bólu rozwija się, gdy ból utrzymuje się przez dłuższy czas i pozostaje nieleczony. Połączenia nerwowe, które prowadzą impuls bólowy przez ciało, są w ten sposób stale podrażnione, w wyniku czego bóle stają się niezależne.

W polineuropatii część układu nerwowego jest zaburzona w działaniu. Zazwyczaj objawy, takie jak przewlekły ból lub dyskomfort, występują zwłaszcza na stopach, nogach, rękach lub ramionach.

Zwróć uwagę na te objawy

Często jest to ból pleców promieniujący na nogę, ręce lub klatkę piersiową. Ostatecznie mogą powstać wszędzie. Nierzadko dochodzi do skutków ubocznych, takich jak mrowienie, drętwienie lub nieprzyjemne odczucia dotyku. Pacjenci są wyraźnie ograniczeni w swojej zwykłej działalności prywatnej i / lub zawodowej - pomimo stałego stosowania środków przeciwbólowych.

Rozpoznanie zawsze rozpoczyna się od wywiadu lekarz-pacjent (wywiad)

Twój lekarz poświęci na to dużo czasu! W diagnostyce bólu wiedza o najdrobniejszych szczegółach jest szczególnie ważna, ponieważ specjaliści od bólu zgadzają się, że w przewlekłych problemach z kręgosłupem w wielu przypadkach tak zwane czynniki psychospołeczne - tj. rodzina, praca i styl życia - odgrywają ważną rolę. Jednym zdaniem: Pacjenta należy traktować jako całość.

W zależności od rodzaju i czasu trwania bólu stosuje się następnie zdjęcie rentgenowskie, tomografię komputerową (CT), RM lub testy laboratoryjne, scyntygrafię lub pomiary neurofizjologiczne.

W ten sposób Twój lekarz będzie leczył przewlekły ból

Jak leczy się przewlekłe bóle? Ze względu na dolegliwości, wyniki neurologiczne i wyniki RM, dla każdego pacjenta definiuje się indywidualną koncepcję terapii. Leczenie rozpoczyna się od wszystkich możliwych zachowawczych środków terapeutycznych. Jeśli nadal istnieje przyczyna bólu – np. dyskopatia (nawrót), stenoza kanału kręgowego, stenoza otworu międzykręgowego lub niestabilność - wówczas przyczyna zostaje najpierw wyeliminowana. Zwykle dzieje się to za pomocą mikrochirurgii. Jeśli istnieje ogromna blizna, można ją usunąć. Miejsce operacyjne można infiltrować za pomocą żelu przeciw bliznom, aby zapobiec nowemu rozwojowi blizn. Jeśli występuje stan zapalny, jest on leczony. Innymi słowy, jeśli zostanie znaleziona wyraźna przyczyna bólu, przyczyna jest leczona. Jednak w wielu przypadkach ból nie ma wyraźnych anatomicznych przyczyn. Czasami leczenie przyczynowe nie jest możliwe (poważne zużycie) lub nie jest przydatne.

Dlatego w naszej klinice stosuje się mało minimalnie inwazyjne procedury, takie jak: Na przykład stymulacja rdzenia kręgowego (stymulator bólu) i termo denerwacja. Jeśli na przykład występują objawy związane ze stresem, zalecane jest dalsze leczenie interdyscyplinarne.

Zasadniczo trzeba pamiętać, że rozsądna terapia przewlekłego bólu pleców musi być indywidualna, tzn. być dostosowana do indywidualnego pacjenta i jego dolegliwości. Bez dokładnego specjalistycznego badania żadna indywidualna terapia nie może być ani skuteczna ani udana.

Jeśli chcesz wyzdrowieć, niezbędna jest Radość Życia

Cokolwiek robisz! W centrum twojego życia powinna być nie tylko „walka z bólem”, ale także RADOŚĆ ŻYCIA! Nie bez powodu eksperci od bólu zalecają prowadzenie codziennego życia zgodnie z zasadą przyjemności! Tylko wtedy możesz przerwać błędne koło strachu i wzmocnienia bólu! Ponieważ wraz z odwrotem od życia społecznego utracona zostaje radość życia - co sprzyja lękowi i depresji (i nowemu bólowi)!

Co zrobić? – powiedział Zeus

Pamiętaj, aby ćwiczyć! Które ruchy? Tak jak powiedziano, te, które sprawiają ci przyjemność. Zasadniczo zalecane są jazda na rowerze, spacery, aerobik w wodzie, pływanie, joga. Zalety to aktywność fizyczna. I: powstrzymaj się od ciężkiej pracy fizycznej.

Dobrym pomysłem może być również zmiana kilku rzeczy w codziennej rutynie: jeździć na rowerze do pracy, korzystać ze schodów zamiast windy, jeść mniejsze porcje. Innymi słowy, aby wyeliminować czynnik ryzyka bólu pleców, warto zmienić swoje nawyki żywieniowe i pomyśleć o utracie wagi. 

Jak wspomniano - dotyczy to wszystkich wariantów: MUSISZ ROBIĆ TO Z RADOŚCIĄ