Co to jest mielopatia?
O mielopatii mówimy w przypadku uszkodzenia tkanki nerwowej w rdzeniu kręgowym w odcinku szyjnym lub piersiowym kręgosłupa. Słowo mielopatia wywodzi się z dwoch starożytnych greckich członów „myelonn” - rdzeń kręgowy i „pathos” – choroba lub uraz. Wewnątrz kręgosłupa znajduje się kanał kręgowy, w którym biegnie rdzeń kręgowy, a w dolnej części kręgosłupa włókna nerwowe. Między ciałami kręgowymi nerwy opuszczają kanał kręgowy i przechodzą dalej w ramiona, tułów lub nogi. Jeśli występuje nacisk na rdzeń kręgowy, ciągły i / lub masywny, taki jak dyskopatia, spinoza kanału kręgowego, guzy lub zmniejszony przepływ krwi, wówczas tkanka rdzenia kręgowego traci swoją żywotność i prowadzi w dłuższej perspektywie do śmierci tkanki nerwowej z utratą funkcji. Ponieważ ośrodkowy układ nerwowy w tym obszarze nie może się regenerować ani namnażać, konsekwencje pozostają na zawsze lub się pogarszają.
W zależności od przyczyny uszkodzenia rdzenia kręgowego rozróżnia się różne formy. Lokalizacja uszkodzenia rdzenia kręgowego ma kluczowe znaczenie dla objawów; różnią się w zależności czy dotyczy to rdzenia kręgowego odcinka szyjnego lub piersiowego.
Występowanie - Mężczyźni dwa razy bardziej narażeni niż kobiety
Z doświadczenia wiadomo: problem ten dotyczy mężczyzn dwa razy częściej niż kobiet. Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego najprawdopodobniej dotkną osoby w średnim i starszym wieku. Połowa wszystkich osób w wieku powyżej 50 lat i trzy czwarte wszystkich osób powyżej 65 roku życia ma objawy mielopatii szyjnej. Być może interesujące dla Ciebie: W japońskim studium w okręgu 2,26 miliona mieszkańców zoperowano 1155 pacjentów na mielopatię szyjną. Większość pacjentów była w szóstej lub siódmej dekadzie życia. W 30% przypadków pojawiała się także Spinoza kanału kręgosłupa.
Istnieje kilka przyczyn mielopatii
Oczywiście chcesz - i powinieneś - wiedzieć, co powoduje mielopatię.
Oto odpowiedzi. Zasadniczo uszkodzenie rdzenia kręgowego może być spowodowane przez różne mechanizmy, ale w większości przypadków jest nabywane w ciągu życia. Jeśli kanał kręgowy zostanie zbyt mocno zwężony, może to prowadzić do znacznych uszkodzeń rąk i nóg z zaburzeniami zdolności motorycznych, czucia, siły całkowitej i chodu. Jeśli kanał kręgowy nie zostanie rozszerzony, może wystąpić niepełna lub całkowita paraplegia.
Jak nabywa się mielopatię? Zwężenie (stenoza) kanału rdzenia kręgowego i wynikające z tego uszkodzenie połączeń nerwowych i korzeni nerwowych może być spowodowane nagłymi, ostrymi traumatycznymi doświadczeniami, takimi jak: wypadki, dyskopatia lub upadki, ale również spowodowane zmianami tkankowymi, takimi jak zapalenie lub po zapaleniu, ale także guzami lub torbielami. Różne przyczyny wywołują różne warianty mielopatii.
Istnieją trzy formy! Pierwszym z nich jest mielopatia kompresyjna. Może wynikać z nowotworów, przerzutów do kręgosłupa i opon mózgowych, pourazowego złamania kręgów, po dykopatii, przy zwężenie kręgosłupa lub spondylozy (zużycie). Oprócz mielopatii kompresyjnej zmniejszony przepływ krwi prowadzi również do uszkodzenia komórek nerwowych w rdzeniu kręgowym. Zaburzenia krążenia występują w przypadku wad rozwojowych naczyń lub przy ich zwężeniu(stenozy). Ostra utrata krwi może również prowadzić do niedoboru rdzenia kręgowego (objawy wstrząsu). Jeśli te przyczyny są obecne, mówimy o mielopatii naczyniowej. Prawdopodobnie słyszałeś o uszkodzeniu popromiennym. W rzeczywistości radioterapia może uszkodzić rdzeń kręgowy. W takim przypadku rozmawiamy o mielopatii radiacyjnej.
Mielopatia objawia się powoli
Mielopatia charakteryzuje się różnymi objawami. Zależą przede wszystkim od regionu uszkodzenia rdzenia kręgowego. Objawy zwykle rozwijają się stopniowo. Dzięki tylko kompresji rdzenia kręgowego, która zwykle jest bezbolesna, lata mogą upłynąć od pierwszego objawu do diagnozy. Pierwszymi oznakami mogą być dyskomfort w dłoniach lub podeszwach stóp, niezręczność rąk i niepewność podczas chodzenia w ciemności. W przypadku wszystkich postaci mielopatii uszkodzone segmenty rdzenia kręgowego nie mogą już prawidłowo funkcjonować w układzie nerwowym, co powoduje deficyty neurologiczne.
Niektórzy pacjenci skarżą się na ból szyi, który promieniuje w ramiona, na drętwienie lub utratę siły. Ważnymi objawami mielopatii są mniej ból, ale zaburzenia neurologiczne. Typowe jest również drętwienie rąk lub dłoni podczas snu w nocy. Początkowymi objawami może być zwiększenie sztywności szyi i ból podczas obracania głowy w lewo i prawo. Przy uszkodzenie rdzenia kręgowego objawy mogą również promieniować w nogi, powodując niepewność chodu i utratę kontroli nad pęcherzem lub jelitami. Zaburzenia zdolności motorycznych na rękach mogą się pogłębiać, pismo staje się kwadratowe i koślawe, a rzeczy mogą wypadać z ręki. Również zapinanie guzików koszul i bluzek staje się trudniejsze. Mielopatia szyjna ma postępujący przebieg. Na początku choroby występuje łagodne zaburzenia chodu i utrata czucia czynności kończyn górnych i / lub dolnych. Jednostronna kompresja może prowadzić do zaburzeń czucia i zwiększonych zaburzeń motorycznych (zespół Browna-Séquarda).
Mielopatie kręgosłupa piersiowego (mielopatie piersiowe) mają podobne objawy jak w odcinku szyjnym kręgosłupa. Objawy występują stopniowo i wynikają z utraty funkcji dotkniętych obszarów rdzenia kręgowego. Charakterystyczne cechy to sztywność nóg, osłabienie mięśni rąk, trudności w oddychaniu, atrofia mięśni ramienia lub dłoni, zaburzenia czucia rąk, zaburzenia chodu, zaburzenia czucia ogólnie, paraliż, dysfagia pęcherza i jelit.
Mielopatia naczyniowa objawia się różnymi zaburzeniami czynnościowymi, w zależności od chorego naczynia. Pacjenci skarżą się na osłabienie, drętwienie, drobne zaburzenia motoryczne, opróżnianie pęcherza, zaburzenia równowagi i zaburzeń seksualnych oraz sztywność mięśni. W zaawansowanym stadium może wystąpić zanik tkanek i trudności w oddychaniu.
Mielopatia trudna do zdiagnozowania
Zasadniczo musisz powiedzieć dwie rzeczy na temat diagnostyki:
- Właściwa terapia wymaga dokładnej diagnozy.
- Im szybciej uda się postawić diagnozę, tym wcześniej choroba zostanie wykryta, a co za tym idzie, prognozy całkowitego wyzdrowienia są lepsze. To oczywiste i być może sam tego doświadczyłeś. Motto: Szybko rozpoznane - szybko zażegnane!
Mielopatia utrudnia diagnozę lekarzowi ponieważ nie ma określonego znaku wczesnego wykrycia, innymi słowy: proces chorobowy w mielopatii jest często bardzo pełzający i niespecyficzny, dlatego diagnoza często ma miejsce tylko w zaawansowanej chorobie. Oprócz samej choroby jest to zdradliwa część mielopatii.
Dlatego w diagnostyce szczególnie ważne jest, aby prowadzić ją dwutorowo. Dwutorowa diagnostyka oznacza rozmowę i badanie kliniczne. Po pierwsze, lekarz zapyta cię o rodzaj objawów (utrata funkcji, ból, pęcherz lub zaburzenia odbytnicy). Z drugiej strony w przypadku znanych wcześniej schorzeń: zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, spondyloartroza, osteoporoza, dyskopatia, zaburzenia krążenia tętniczego lub przebyta radioterapia.
Podąża za stanem neurologicznym, badając chód, testy odruchów patologicznych i zaburzeń czucia (znieczulenie).
Następnie chodzi o zastosowanie obrazowania diagnostycznego, takiego jak MRI (rezonans magnetyczny). Konwencjonalne zdjęcia rentgenowskie wykazują dobrze zmiany kostne. Należy zawsze wykonać dodatkowe nagrania funkcjonalne w celu wykrycia wszelkich niestabilności.
Rezonans magnetyczny jest najważniejszą metodą badania mielopatii. Na tomogramach rezonansu magnetycznego mielopatia jest wyraźnie widoczna. Jest to więc metoda wyboru do diagnozy. Z jednej strony widać struktury ściskające rdzeń kręgowy, takie jak dyskopatia lub guzy. Z drugiej strony uszkodzone obszary rdzenia kręgowego na MRI można odróżnić od zdrowej tkanki nerwowej. Pomiary elektrofizjologiczne (takie jak prędkość przewodzenia nerwów, potencjały wywołane itp.) dostarczają ważnych informacji na temat funkcji rdzenia kręgowego.
Zwykle lekarz przeprowadzi również badanie laboratoryjne krwi w celu wykrycia możliwego stanu zapalnego w ciele.
Istnieją różne stopnie mielopatii - oto europejska klasyfikacja mielopatii. Przekonaj się, jak to jest w Twoim przypadku:
Europejska klasyfikacja mielopatii (EMS):
A. Funkcje pierwszego neuronu ruchowego (chodu) | Punkty |
Niemożność chodu, zależny od pomocy | 1 |
Na płaskim terenie tylko z pomocą / podporą | 2 |
Wchodzenie po schodach tylko z pomocą / podporą | 3 |
Niepewny chód, chód wydaje się ocieżały | 4 |
Niepewny chód | 5 |
B. Funkcje pierwszego neuronu ruchowego i układu ośrodkowego | Punkty |
Inkontynencja, brak kontroli | 1 |
Niekompletne opróżnianie i zaburzona częstotliwość | 2 |
Normalna czynność pęcherza i jelit | 3 |
C. Funkcje drugiego neuronu ruchowego | Punkty |
Pisanie / jedzenie przy użyciu sztućców, nie jest możliwe | 1 |
Pisanie / jedzenie ze sztućcami, ograniczone | 2 |
Pisanie / wiązanie sznurowadła niezręczne | 3 |
Normalne pismo odręczne / umiejętności motoryczne | 4 |
D. Funkcje Sznurów grzebiotowych (propriocepcja i koordynacja) | Punkty |
Przebieranie się / rozbieranie tylko z pomocą | 1 |
Ubieranie / rozbieranie się niezręcznie i powoli | 2 |
Ubieranie / rozbieranie się normalne | 3 |
E. Nerw rdzeniowy (segmentowa radialna parestezja / ból) | Punkty |
Obezwładniający/paraliżujący ból | 1 |
Znośne parestezje / ból | 2 |
Brak parestezji / bólu | 3 |
Suma: Podział według wyniku | |
Punkty | EMS stopni |
5-8 | Klasa III |
9-12 | Klasa II |
13-16 | Klasa I |
17-18 | normalny |
Idź z bólem pleców do specjalisty
Zawsze ważne jest, aby słuchać jego ciała. Bądź więc swoim wewnętrznym lekarzem. Jeśli podejmiesz się tego zadanie na poważnie - a przecież powinieneś bo to dotyczy Twojego zdrowia - powinieneś wiedzieć i wdrożyć kilka rzeczy. Jeśli od dawna odczuwasz silny ból pleców w niektórych obszarach, a nawet zaburzenia funkcjonalne lub nietypowe odczucia, natychmiast poszukaj specjalisty. Powinien to być specjalista kręgosłupa, neurochirurg lub ortopeda.
Jeśli dojdzie do operacji, powinieneś wiedzieć, że u około 90% wszystkich pacjentów jest poprawa. Oczywiście jest to najbardziej prawdopodobne, gdy choroba jest zdiagnozowana z łagodnymi objawami i operowana jest wcześnie. Ponieważ najnowocześniejsze operacje kręgosłupa szyjnego są dziś wykonywane łagodniej i szybciej, mobilizacja następuje już następnego dnia po operacji. Głowa będzie podpierana miękkim krawatem przez jeden do dwóch tygodni.
Ponadto na operowanej wysokości choroba nie pojawia się ponownie.
Oczywiście najlepiej jest zapobiegać chorobie niż później stosować jakąkolwiek terapię.
Oto kilka wskazówek:
- Unikaj jednostronnych obciążeń.
- Unikaj trwałego złego położenia.
- Poruszaj się regularnie.
- Wzmocnij mięśnie pleców i brzucha.
- Zwróć się o pomoc do fizjoterapeuty nawet w przypadku łagodnych dolegliwości.
- Unikaj długotrwałej pracy ze zgiętą szyją, a także przytrzymywania telefonu między głową, a ramieniem.
- Podczas pracy przy monitorze powinieneś siedzieć tak prosto, jak to możliwe