Εκφύλιση μεσοσπονδυλίου δίσκου

Τί είναι η εκφύλιση μεσοσπονδύλιου δίσκου?

Είναι πραγματική τύχη η ύπαρξη των μεσοσπονδύλιου δίσκου. Είναι το κύριο όργανο – εργαλείο απορρόφησης κραδασμών, μαξιλαράκι- ρυθμιστής μεταξύ των σπονδύλων. Δεν παρέχει μόνο την σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης αλλά και την ευκινησία μεταξύ σπονδύλων, επομένως την γενική κίνηση. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι αποτελούνται από ένα εξωτερικά σχετικά στερεό δακτύλιο ινών και έναν εσωτερικό πηκτοειδή πυρήνα. Τα κύτταρα του δίσκου σχηματίζουν ενώσεις (γλυκοζαμινογλυκάνες) στο χώρο γύρο τους, αποθηκεύοντας με αυτόν τον τρόπο νερό. Στην καθημερινότητα της ζωής μας, πολλοί είναι οι παράγοντες οι οποίοι επιβαρύνουν την σπονδυλική μας στήλη. Με την πάροδο του χρόνου ο δίσκος χάνει την ιδιότητα του ως ‘μαξιλαράκι’. Σημαντικό υγρό που χρειάζεται ο λεπτός ιστός χόνδρου στήριξης δεν μπορεί πλέον να αποθηκευτεί. Οι βιοχημικές μεταβολές που εμφανίζονται, αναγκάζουν τον δίσκο να χάσει την ελαστικότητα του, επομένως και την ιδιότητα του να απορροφά κραδασμούς. Στην συνέχεια, έρχεται η μείωση του αριθμού των κυττάρων και οι αλλαγές στην ποιότητα του ιστού. Οι ρωγμές στον μεσοσπονδύλιο δίσκο είναι αναπόφευκτη συνέπεια.

Με την πάροδο του χρόνου είναι φυσιολογικό φαινόμενο η φθορά του δίσκου. Σε περίπτωση όμως που αυτό συμβαίνει πέρα από το φυσικό επίπεδο, τότε μιλάμε για την εκφύλιση του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Σε αντίθεση με έναν υγιή δίσκο παθολογικά αγγεία και νευρικές απολήξεις με υποδοχείς πόνου μπορούν να βρεθούν σε έναν εκφυλισμένο δίσκο. Αυτές οι αλλαγές του εκφυλισμού είναι τότε η αρχή για άλλες παθήσεις όπως: η προεξοχή και η κήλη των μεσοσπονδύλιων δίσκων, Σύνδρομο ζυγοαποφυσικών αρθρώσεων (Σύνδρομο Φασέτ), σπονδυλική στένωση, Σπονδυλόλυση/Σπονδυλολίσθηση ή ακόμη και αστάθεια της σπονδυλικής στήλης.

Η διαδικασία της εκφύλισης μπορεί να ξεκινήσει ακόμη και στην ηλικία των 20 ετών

Η διαδικασία φθοράς ξεκινά πολύ νωρίς – από την ηλικία των 20 ετών. Είναι αποδεδειγμένο ότι 90% του πληθυσμού ηλικίας 60 και άνω φέρει σοβαρά σημάδια εκφύλισης των μεσοσπονδύλιων δίσκων.

Αυτές είναι οι αιτίες φθοράς του δίσκου

Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος χάνει την ιδιότητα του να συγκρατεί υγρό στο ιστό του, επομένως χάνει την ελαστικότητα του. Στην ουσία, στεγνώνει και καταρρέει. Ως αποτέλεσμα, δεν μπορεί πλέον να εμποδίσει την τριβή μεταξύ των σπονδύλων. Οι αιτίες της φθοράς του δίσκου μπορεί να είναι γενετικοί παράγοντες, η υπερκαταπόνηση - για παράδειγμα, η παχυσαρκία, η έλλειψη άσκησης, η μονόπλευρη κίνηση (για παράδειγμα, η μακροχρόνια καθιστική εργασία), η ακατάλληλη διατροφή ή η συνεχής άρση βαρών αντικειμένων και η μεταφορά τους. Ως εκ τούτου, τα επαγγέλματα στα οποία οι εργαζόμενοι επηρεάζονται ως επι το πλείστου είναι αυτά τα οποία η αποδοτικότητα εξαρτούνται από αυτές τις ενέργειες. Π.χ Οικοδόμος, Νοσηλευτής, Μεταφορέας. Επίσης, δεν είναι ασυνήθιστο οι ήδη υπάρχουσες διαταραχές ορισμένων τμημάτων της σπονδυλικής στήλης (δίσκοι με κήλη, ακαμψία κλπ.) Να επιβαρύνουν περισσότερο υγιή τμήματα και να επιταχύνουν τον εκφυλισμό. Το κάπνισμα θεωρείται και αυτό αιτία εκφυλισμού των μεσοσπονδύλιων δίσκων.

Πόνος στα κάτω η πάνω άκρα μπορεί να οφείλεται στην εκφύλιση μεσοσπονδύλιου δίσκου

Οι εκφυλιστικές μεταβολές στη σπονδυλική στήλη είναι μια διαδικασία που εμφανίζεται σιγά σιγά μα γίνεται ολοένα και πιο εμφανή - μια διαδικασία που δεν μπορεί να αγνοηθεί επειδή προκαλεί πόνο. Η πλέον επιδεινούμενη κατάσταση του δίσκου εμφανίζεται συνήθως με πόνο στα αντίστοιχα τμήματα της σπονδυλικής στήλης. Ο πόνος μπορεί να αντανακλάται στο ισχίο, γλουτούς, ώμους και χέρια και να συνοδεύεται από αδυναμία και διαταραχές της αισθητικότητας των κάτω και των άνω άκρων, τυπικά συμπτώματα είναι ακόμη το μυρμήγκιασμα και το μούδιασμα των άκρων. Ο πόνος μπορεί να επιδεινώνεται στην καθιστή, στην όρθια θέση, στην κάμψη και την στροφή της σπονδυλικής στήλης. Πολλές φορές οι ασθενείς πάσχουν από δύσπνοια. Το αποτέλεσμα συνήθως είναι όλα αυτά τα συμπτώματα να συνοδεύονται με ψυχικές και ψυχοσωματικές διαταραχές, απότομες μεταβολές διάθεσης, καταθλιπτικές διαθέσεις και γενική αδιαθεσία.

Η διάγνωση κατά  κύριο λόγο ξεκινάει πάντα με διάλογο

Η διάγνωση αρχίζει με έναν διάλογο - μεταξύ του γιατρού και του ασθενούς. Σε μια τέτοια συζήτηση συλλέγονται στοιχεία - για παράδειγμα: Πότε άρχισε ο πόνος; Από πού ξεκίνησε; Υπάρχουν ψυχικές επιπτώσεις; Μετά τη περισυλλογή των στοιχείων και του ιατρικού ιστορικού, ο γιατρός έχει μια διεξοδική διαδικασία διάγνωσης. Μπορεί να ξεκινήσει με μια εκτενή νευρολογική εξέταση. Στη συνέχεια, εξετάζεται και προβάλετε κατάσταση των δίσκων. Τα γενικά νοσοκομεία βασίζονται κυρίως σε διαγνωστικά μέσα ακτινογραφίας, αξονικής τομογραφίας και κυρίως σε απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (ΑΜΣ). Σημαντικότερα, η μαγνητική τομογραφία δείχνει την τοποθεσία τμήματος και την ένταση της φθοράς του δίσκου. Επιπλέον, οι νευρικές δομές και τα διπλανά τμήματα προβάλλονται λεπτομερώς.

Θεραπεία με ελάχιστα επεμβατική μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων

Το πρώτο βήμα προς την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του εκφυλισμένου δίσκου είναι η συντηρητική θεραπεία (φαρμακευτική αγωγή, κινησιοθεραπεία, χαλάρωση των μυών, χειροθεραπεία, φυσιοθεραπεία, βελονισμός, ψυχοκοινωνική παρέμβαση κ.λπ.) Μέσα από ενεργές ασκήσεις πλάτης, δυναμώνουν οι μύες, γεγονός που μειώνει την πίεση στον δίσκο.

Για τη θεραπεία του εκφυλισμένου δίσκου, η κλινική Avicenna χρησιμοποιεί ελάχιστα επεμβατική χειρουργική τεχνική για την μεταμόσχευση βλαστικών κύτταρων, η οποία προμηθεύει τον φθαρμένο δίσκο με βιολογικά ενισχυμένα ενδογενή κύτταρα. Τα εμφυτευμένα κύτταρα αποθηκεύουν περισσότερο υγρό, το οποίο δίνει ξανά την ιδιότητα της ελαστικότητας. Η θεραπεία - Orthokin ενίει υλικό με υψηλό ποσοστό ενδογενούς ουσίας στον προσβεβλημένο δίσκο και έτσι εξουδετερώνει τις φλεγμονώδεις διαταραχές.

Εάν υπάρχει στενότητα στη έξοδο του νεύρου στο νωτιαίο κανάλι (στένωση τρήματος σπονδύλου), η μικροχειρουργική θα μπορούσε να επεκτείνει αυτές τις θέσεις εξόδου, το οποίο με την σειρά του θα ανακουφίσει τη ρίζα του νεύρου. Εάν υπάρχει αστάθεια, τότε εξετάζονται οι επιλογή περαιτέρω τεχνικών όπως η σταθεροποίηση σπονδυλικής στήλης και η αντικατάσταση μεσοσπονδύλιου δίσκου.

Συνιστούμε συνέχεια τη θεραπεία με τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας

Οι διαταραχές μπορούν να προκληθούν από μία ή περισσότερες αιτίες. Κατά την επιλογή μιας θεραπείας, λαμβάνονται υπόψη πολλοί παράγοντες, π.χ. οι ενοχλήσεις, η συχνότητα αυτών, η επιτυχία των προηγούμενων θεραπειών, το ιατρικό ιστορικό, τα αποτελέσματα των νευρολογικών και φυσικών εξετάσεων, τα αποτελέσματα των ευρημάτων που διεξήχθησαν (μαγνητική τομογραφία MRI), η σοβαρότητα και η θέση των παρατηρούμενων αλλαγών (κήλη, πολλαπλά κατάγματα.) Ηλικία του ασθενούς, δευτερογενής ασθένειες, απασχόληση, ψυχοκοινωνικές συνθήκες και πολλά άλλα. Συνιστάται η καταλληλότερη θεραπεία για εσάς, με τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας και τους χαμηλότερους κινδύνους, επιδιώκοντας την θεραπεία αιτία και όχι μόνο με τα συμπτώματα.

Πρόγνωση εκφυλισμένου δίσκου

Η εκφύλιση είναι μη αναστρέψιμη. Όπως όλα τα όργανα του σώματος, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι εμφανίζουν και αυτοί σημάδια φθοράς κατά τη πάροδο του χρόνου - ανάλογα με την καταπόνηση, εκδηλώνονται αργά η γρήγορα και οι ενοχλήσεις είναι εξ ίσού ήπιες ή σοβαρές. Αλλά υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ελαττωθεί ο ρυθμός εξέλιξης του εκφυλισμού και να επιτευχθεί άμεση ανακούφιση. Ευτυχώς, ο ασθενής μπορεί να κάνει πολλά μόνος του για να καθυστερήσει την εξέλιξη της πάθησης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι αυτοθεραπείες περιλαμβάνουν υγιεινή διατροφή, (πιθανώς) απώλεια βάρους. Στοχευμένες – Αναλυτικές προπονήσεις και ασκήσεις βοηθούν επίσης στη ορθή κινητική λειτουργία του σώματος και αποτρέπουν την υπερβολική καταπόνηση. Ο κανόνας είναι πάντα: Η πίεση στους μεσοσπονδύλιους δίσκους πρέπει να μειωθεί! Αυτό σημαίνει: Μην σηκώνετε και μετακινείτε βαρεία αντικείμενα, σκεφτείτε ίσως βοηθούσε ένα ορθοπεδικό στρώμα. Η φυσιοθεραπεία είναι χρήσιμος παράγοντας για τη μετέπειτα αποκατάσταση. Ο αθλητισμός συνιστάται για την ενίσχυση των μυών της πλάτης. Ένα ισχυρό οπίσθιο μυϊκό σύστημα υποστηρίζει τη σπονδυλική στήλη και τους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Ιδιαίτερα κατάλληλη είναι η κολύμβηση, καθώς δυναμώνει την πλάτη ιδανικά, ο πόνος ανακουφίζεται στο νερό. Επιπλέον, το σωματικό βάρος δεν επιβαρύνει τους δίσκους κατά τη διάρκεια της κολύμβησης. Το τζόκινγκ πρέπει να είναι ταμπού γιατί αυξάνει την πίεση στους δίσκους – ιδανική σε αντίθεση είναι η ποδηλασία.

Εάν είναι δυνατόν, αποφύγετε τη μακροχρόνια χρησιμοποίηση των κορσών υποστήριξης. Οι κορσέδες θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, επειδή η φθορά τους αποδυναμώνει τους μυς. Σε περίπτωση ενοχλήσεων, πάρτε ένα παυσίπονο. Πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι νιώθουν πως με την διαρκή αντοχή του πόνου εκπέμπουν στιβαρότητα, δυστυχώς δημιουργεί επιπτώσεις που δεν ευνοούν την αποκατάσταση.

Ο Δρ. med. Munther Sabarini

Συγγραφέας
Ο Δρ. med. Munther Sabarini
Νευροχειρουργός

Η κλινική Avicenna Berlin είναι στην ευχάριστη θέση να σας βοηθήσει

Από το 2001, η ​​κλινική Avicenna έχει έδρα το Βερολίνο. Οι γιατροί μας έχουν τουλάχιστον 25 χρόνια διεθνούς εμπειρίας στους αντίστοιχους τομείς (νευροχειρουργική, χειρουργική της σπονδυλικής στήλης, αναισθησιολογία, ορθοπεδική).

Εάν έχετε ενοχλήσεις στην πλάτη, δισκοκήλη ή τουλάχιστον την υποψία δισκοκήλης, χρησιμοποιήστε τα παρακάτω στοιχεία επικοινωνίας:

Κλινική Avicenna
Paulsborner Str. 2
10709 Βερολίνο

Τηλέφωνο: +49 30 236 08 30
Φαξ: +49 30 236 08 33 11
E-Mail: info@avicenna-klinik.de